istihkam
01-14-2009, 09:59 PM
DEGERLİ KARDESLERIM DEFINE SITELERINDE GECEN ISARETLERIN % 75 İNİ OLUSTURAN MEZAR İŞARETLERI VE TABIKI BIZIM ARADIGIMIZ MEZARLAR HAKKINDA NE BILIYORUZ DAHA DOGRUSU MEZAR NEDIR FARKLI KULTURLERDE MEZARA BAKIS ACISI NASILDIR NASIL ELE ALINIR??? BELKI BIR COGUMUZUN ISMEN BILDIGI FAKAT AYRINTISINI BILMEDIGI MEZAR KAVRAMINI DILERSENIZ BIR OGRENELIM NEYMIS MEZAR ??? TEMELDEN BASLAYALIM INSALLAH.
Mezar, (Arapça kökenli) ölen birinin ya da bir hayvanın gömülü olduğu yer (kabir, sin, makber, gömüt) anlamına gelir. Bazı toplumlarda ölüler yakılırken; İslam, Hıristiyanlık ve Yahudilik gibi tek tanrılı dinlerde ölülerin mezar içinde diğer hayata geçmek için beklediğine inanılır. Tarihte büyük devlet yöneticileri için anıt mezarlar yapılmıştır. Mısır'daki piramitler ve Tac Mahal bunlardan bazılarıdır. Mezarların topluca bulunduğu alana mezarlık denir.
İslamiyette ölüler genellikle kefenle toprağın altına gömülürken,isteğe bağlı olarak tabutla da gömülebilmektedir, Yahudiler kefene sardıkları ölüyü tabuta koyarak toprağa gömerler.Yalnız her iki inanç grubunda da,bu tabutların ahşap ve tahta ürünlerinden yapılmasına,metal kısım içermemesine ve dolayısıyla bedenin doğal çürüme sürecini yavaşlatarak toprakla buluşmasını engellememesine özen gösterilir.Eğer bir Müslüman cenazesi toprağa tabutla beraber indirilecekse, tabutun kapağı hafif aralık bırakılır ve tabutun içerisine de bir miktar toprak serpiştirilir.
Hıristiyan inancında da toprağa gömülme esas defin şekli olsa da,cesedin krematoryumda yakılmasına günümüzde Ortodoks kilisesi haricinde bir çok mezhepte izin verilmektedir.Yine çoğu hıristiyan mezarları, toprağa gömülü olarak yer altında bulunsa da,tabutun yeryüzeyinden yüksekte bulunduğu mozole tarzında mezar odaları da kullanılmaktadır ve bu mozoleler genellikle tüm aile bireylerini alacak şekilde inşa edilmektedir.
İslam ve Yahudilik inançlarında, defin edilecek ölünün tahnit edilmesine,cesedin toprakla buluşup ayrışmasını engelleyeceği için karşı çıkılır,fakat Hıristiyanlık dinine mensup ölüler,tahnit edilebilir ve definden önce ölüye kozmetik uygulanabilir.
Mezarların genellikle baş tarafında isim-doğum tarihi-ölüm tarihinin yazılı olduğu bir tahta parçası ya da bir taş bulunur. Bazı kültürlerde isim-doğum tarihi gibi yazılar haricinde, ölünün hayattayken çok sevdiği şeylerin çizimleri de bulunabilir.
Ölü, mezara çoğunlukla yatay olarak konulur ancak bazı kültürler ölülerini toprağa dik gömerler. Yine bazı kültürlerde bir mezarın içinde sadece bir adet ölü bulunabiliyorken; evli çiftler ranzaya benzeyen mezar tasarımları sayesinde aynı mezarda yatabilir.
Mezar, (Arapça kökenli) ölen birinin ya da bir hayvanın gömülü olduğu yer (kabir, sin, makber, gömüt) anlamına gelir. Bazı toplumlarda ölüler yakılırken; İslam, Hıristiyanlık ve Yahudilik gibi tek tanrılı dinlerde ölülerin mezar içinde diğer hayata geçmek için beklediğine inanılır. Tarihte büyük devlet yöneticileri için anıt mezarlar yapılmıştır. Mısır'daki piramitler ve Tac Mahal bunlardan bazılarıdır. Mezarların topluca bulunduğu alana mezarlık denir.
İslamiyette ölüler genellikle kefenle toprağın altına gömülürken,isteğe bağlı olarak tabutla da gömülebilmektedir, Yahudiler kefene sardıkları ölüyü tabuta koyarak toprağa gömerler.Yalnız her iki inanç grubunda da,bu tabutların ahşap ve tahta ürünlerinden yapılmasına,metal kısım içermemesine ve dolayısıyla bedenin doğal çürüme sürecini yavaşlatarak toprakla buluşmasını engellememesine özen gösterilir.Eğer bir Müslüman cenazesi toprağa tabutla beraber indirilecekse, tabutun kapağı hafif aralık bırakılır ve tabutun içerisine de bir miktar toprak serpiştirilir.
Hıristiyan inancında da toprağa gömülme esas defin şekli olsa da,cesedin krematoryumda yakılmasına günümüzde Ortodoks kilisesi haricinde bir çok mezhepte izin verilmektedir.Yine çoğu hıristiyan mezarları, toprağa gömülü olarak yer altında bulunsa da,tabutun yeryüzeyinden yüksekte bulunduğu mozole tarzında mezar odaları da kullanılmaktadır ve bu mozoleler genellikle tüm aile bireylerini alacak şekilde inşa edilmektedir.
İslam ve Yahudilik inançlarında, defin edilecek ölünün tahnit edilmesine,cesedin toprakla buluşup ayrışmasını engelleyeceği için karşı çıkılır,fakat Hıristiyanlık dinine mensup ölüler,tahnit edilebilir ve definden önce ölüye kozmetik uygulanabilir.
Mezarların genellikle baş tarafında isim-doğum tarihi-ölüm tarihinin yazılı olduğu bir tahta parçası ya da bir taş bulunur. Bazı kültürlerde isim-doğum tarihi gibi yazılar haricinde, ölünün hayattayken çok sevdiği şeylerin çizimleri de bulunabilir.
Ölü, mezara çoğunlukla yatay olarak konulur ancak bazı kültürler ölülerini toprağa dik gömerler. Yine bazı kültürlerde bir mezarın içinde sadece bir adet ölü bulunabiliyorken; evli çiftler ranzaya benzeyen mezar tasarımları sayesinde aynı mezarda yatabilir.