~*İNB_37*~
03-18-2009, 12:28 PM
ÇANAKKALE’NİN İSMAİLLERİNE
Gidin ve görün…
Toprağı hala kırmızıdır Çanakkale’nin.
‘Tüfek icad oldu, mertlik bozuldu’ demişti şair
Şairim!Peki gördün mü Çanakkale’yi
Ölüme ölümsüzlük namına verenleri
Asrın İsmaillerini gördün mü şairim!
Savaşın efendisi bir milletin sinesinde
Sır perdesi ardında bitimsiz iman
Tufandı, kıyametti martın on yedisi
Çatlıyordu yer, gök kaynıyordu
Cennetten gelen bulutlar örtüyordu üstünü
Secdegahında namaza duran neferi
Baykuşların, kargaların sesleriyle
Kaçılmıyordu, seviliyordu ölümler
Not düşülüyordu tarihe, kankırmızı notlar…
‘Analar ne evlatlar doğurmuş’ bilinsin diye
Zehir zemberek nazarlarda kirli hayal
‘Hasta adam’ şimdi ölmek üzeredir!
Ve yüzlerce gemilerin alınlarında katil yazısı
Ölüm, birkaç adım ötesindeydi askerin
Kıskanıyordu melekler vurulan her Mehmed’i
Aşkın en güzel ta’rifi yapılıyordu son nefeslerde
Baba, oğul ve torun… üç cihangir nesil aynı yerde
Dişe diş, cana can
Şerha şerha kan kokuyordu atılan adımlarda
Bedeli Çanakkala’de kanla ödeniyordu bir Yahudi tacirin
Bir tarihi bağrında taşıyordu Nusrat Mayın Gemisi
Kursağında kalıyordu hevesi yedi düvelin
Görülüyordu…Zafer, ölümün birkaç adım ötesindeydi.
Baksan, daha on yedisinde, on sekizinde
Konya’dan, Erzurum’dan Tarsus’tan
Kimi yarıda bırakmış mektebini
Kimi dul bırakmış taze gelini
Kanatlanıp ruhları yükselirken gökyüzüne
ÇANAKKALE geçilmez en güzel cevaptır o barbar sürüsüne
Anneler evlatlarına gözbebekleriyle
Sağanak sağanak dualar indirirken yeryüzüne
Dağılan ateş fırtınalarıyla yayılıyordu şarapnel
Denizde kan dalgaları
Ve cehenneme susamış İngiliz vampirleri…
Karanlık kusarken bir kıtadan bir kıtaya hurralar
Susturuluyor güneşten daha aşikar sadalarla
Bitecek bu karanlık, bu soğuk
Bitecek bu kış, bu şımarık rüya…
Vururken mağrur kuşları, güvercinleri memleketimin
En güzel / en kötü haliyle sınanıyordu ölümler
Kopan kıyamet olsa
Yine de yağmalanmazdı böyle bu vatan
Ebedi var her şeyin, bu ne istihza’, bu ne taşkınlık
Görmediniz mi hala, acep kör müsünüz
Taşlara bile yansıyan yüzünüzdeki şaşkınlık.
Can vermeyi bu cennet vatana
Elest bezmine vefa bilmişiz
Mersiye okurken tarihin kahramanlarına
Şehidim!Yarım kalan kanlı mektubunu
Tamamlamak için gelmişiz
‘Anam yakmış kınayı adak diye
Ben de vatan için kurban doğmuşum
Anamdan Allah’a son bir hediye
Kumandanım, ben İsmail doğmuşum’ ZAFERŞIK
saygılar
~*inb_37*~
Gidin ve görün…
Toprağı hala kırmızıdır Çanakkale’nin.
‘Tüfek icad oldu, mertlik bozuldu’ demişti şair
Şairim!Peki gördün mü Çanakkale’yi
Ölüme ölümsüzlük namına verenleri
Asrın İsmaillerini gördün mü şairim!
Savaşın efendisi bir milletin sinesinde
Sır perdesi ardında bitimsiz iman
Tufandı, kıyametti martın on yedisi
Çatlıyordu yer, gök kaynıyordu
Cennetten gelen bulutlar örtüyordu üstünü
Secdegahında namaza duran neferi
Baykuşların, kargaların sesleriyle
Kaçılmıyordu, seviliyordu ölümler
Not düşülüyordu tarihe, kankırmızı notlar…
‘Analar ne evlatlar doğurmuş’ bilinsin diye
Zehir zemberek nazarlarda kirli hayal
‘Hasta adam’ şimdi ölmek üzeredir!
Ve yüzlerce gemilerin alınlarında katil yazısı
Ölüm, birkaç adım ötesindeydi askerin
Kıskanıyordu melekler vurulan her Mehmed’i
Aşkın en güzel ta’rifi yapılıyordu son nefeslerde
Baba, oğul ve torun… üç cihangir nesil aynı yerde
Dişe diş, cana can
Şerha şerha kan kokuyordu atılan adımlarda
Bedeli Çanakkala’de kanla ödeniyordu bir Yahudi tacirin
Bir tarihi bağrında taşıyordu Nusrat Mayın Gemisi
Kursağında kalıyordu hevesi yedi düvelin
Görülüyordu…Zafer, ölümün birkaç adım ötesindeydi.
Baksan, daha on yedisinde, on sekizinde
Konya’dan, Erzurum’dan Tarsus’tan
Kimi yarıda bırakmış mektebini
Kimi dul bırakmış taze gelini
Kanatlanıp ruhları yükselirken gökyüzüne
ÇANAKKALE geçilmez en güzel cevaptır o barbar sürüsüne
Anneler evlatlarına gözbebekleriyle
Sağanak sağanak dualar indirirken yeryüzüne
Dağılan ateş fırtınalarıyla yayılıyordu şarapnel
Denizde kan dalgaları
Ve cehenneme susamış İngiliz vampirleri…
Karanlık kusarken bir kıtadan bir kıtaya hurralar
Susturuluyor güneşten daha aşikar sadalarla
Bitecek bu karanlık, bu soğuk
Bitecek bu kış, bu şımarık rüya…
Vururken mağrur kuşları, güvercinleri memleketimin
En güzel / en kötü haliyle sınanıyordu ölümler
Kopan kıyamet olsa
Yine de yağmalanmazdı böyle bu vatan
Ebedi var her şeyin, bu ne istihza’, bu ne taşkınlık
Görmediniz mi hala, acep kör müsünüz
Taşlara bile yansıyan yüzünüzdeki şaşkınlık.
Can vermeyi bu cennet vatana
Elest bezmine vefa bilmişiz
Mersiye okurken tarihin kahramanlarına
Şehidim!Yarım kalan kanlı mektubunu
Tamamlamak için gelmişiz
‘Anam yakmış kınayı adak diye
Ben de vatan için kurban doğmuşum
Anamdan Allah’a son bir hediye
Kumandanım, ben İsmail doğmuşum’ ZAFERŞIK
saygılar
~*inb_37*~