Dilekkaya, Kozan

Dilekkaya, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi Köyün halk arasındakı ısmı anavarzadır ısmını ıcınde bulundugu anavarzos antık kentınden alır bırcok krallıga ve ımparatorluga ev sahıplıgı yapmıs bırınce derece sıt alanı olup koruma altındadır cukurova bolgesındekı kale krallıkları arasında en buyuk ve ıhtısamlı bır yere sahıptır bu bolgeden cok degerlı tarıhı eserler ve paralar kazılar suretıyle cıkarılmıs olup adanadakı muzede sergılenmektedır turkıye kurulmus olan bır kac antık darphaneden bırıde burda kurulmustur cok guzel antık kaya mezarları ve tarıhı eserlerle dolu olan bu bolge adananın en guzel ve en ıyı korunmus tarıhı onemı olan bır koyudur

Doğanalanı, Kozan

Doğanalanı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Doğanalanı Köyü, ormanlık bir alanda yer almaktadır. Çevrede çok bulunan "doğan" kuşu küçük baş hayvanları sürekli yakalayıp almaktadır. Bunun üzerine köye "Doğanalanı" denmiştir. Köy adını, doğan kuşundan almıştır. Köy Hacıkerimli, Koltaklı, Sarıağaç ve Kirizli olmak üzere 4 mahalleden oluşmaktadır.

Köy ormanlarının %50si 1994 te çıkan yangında yok olmuştur. Yerine genç ormanlar yetişmektedir.

Koltaklı mahallesi çok eski yerleşim yeri olan tereli mevkiinden 50-60 yıl önce yazların sıcak geçmesindenden dolayı bu günkü yerine taşınmıştır.Tereli mevkiinde harebe olmuş evler, tarihi bir çeşme, ve elde buğday üğütüp un yapmak için oyulmuş büyük taşlar bulunmaktadır. Sarıağaç mahallesi genelde Kirizli mahallesinde ayrılarak oraya yerleşmişlerdir. Seyhan nehrini gören güzel manzaralı bir yerdedir.

Faydalı, Kozan

Faydalı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Faydalı köyünün adı, Avşarların bir kolu olan Faydalı obasından gelmektedir. Faydalı Avşarı, 16. yüzyılda Maraş ve çevresinde bulunmaktaydı. Buradan yayılan Faydalı Avşarlarının bir kısmı Adana ve civarı ile Halep, Konya, Larende ve Yeni-İl’de yerleşmiştir. Onlardan bir bölüğün ise Doğu Karadeniz’e giderek Giresun’da yerleştiklerini ve halen varlıklarını devam ettirdiklerini biliyoruz.

Hamamköy, Kozan

Eldeki bulgulara ve rivayetlere göre Hamam köyü ahalisinin kahir ekseriyeti, Çorum kürtleri olarak da anılan Lek Aşiretindendir. Lek Aşireti için Horasanlı Türkmenler de denilmektedir. Osmanlı tarihi vesikalarında Lek Aşiretinden Ekradı-lek diye bahsedildiği görülür. Buradaki Ekrad kelimesi, Arapça menşeili Osmanlıca bir kelime olup, Kürt ve asi Türkmen manalarına gelmektedir.

Şu var ki Osmanlı da milliyet olgusundan ziyade ümmetçilik esası daha güçlü olduğundan ırki mensubiyet çoğu kez gözardı edilmiştir. Ve bu bağlamda birçok konuda olduğu gibi burada da işin milliyet boyutuna bakılmaksızın asi Türkmen ile Kürt çok defa aynı anlamda kullanılıp "Ekrad" ismiyle tabir edilmiş ve kayıtlara geçirilmiştir.

Osmanlı tarihi vesikalarında Lek Aşireti adına çok sık olarak rastlamak mümkündür. Lek Aşiretinin Kürtlüğü ya da Türkmenliği noktasında tatmin edici bir kesinlik yoktur. Bundan başka yine bazı metinlerde Lek Aşireti için Türkmen Kürtleri de denilmektedir.

Lek ya da Lekvanik olarak da adlandırılan bu Aşiretin Anadolu'ya İran'ın Kermanşah bölgesindeki Lekistan ya da Luristan denilen topraklardan geldiği sanılmaktadır. Zaten Lek Aşiretinin efradı bugün dahi İran Horasan'dan geldiklerini söylemektedirler.

Yapılan araştırmalara göre bugün İran Horasan'daki 100'e yakın köy, dil olarak şu anda Ankara Haymana'da meskun bulunan Lek aşireti mensuplarının konuştukları dile Yüzde 80 oranında benzeyen bir dille konuşurlar ve bunlarda kendilerine Lek derler. Kozan Hamam köyü halkı da yüzyıllardır kendilerine Lek demektedirler...

Şimdi burada şu var; Lek olgusu Tarihsel ve bir o kadar da bilimsel bir gerçeklik kazanmış durumdadır. Tarihi vesikalardan yola çıkarsak Lek aşiretinin hem Ekrad ve hem de Etrak olarak tezekkür edildiğini görüyoruz. Öyleki ve mamafih Osmanlı vilayet salnamelerinde Leklerden Bozulus Oğuz aşireti olarak da bahsedilmektedir. Yani Leklerin ırki menşei noktasında tam bir obsesyon sözkonusudur.

Horasan'dan Ebu Müslim Horasani hazretlerinin islam ordularında savaşan aşiret üyeleri mezhep savaşları nedeni ile Osmanlı ile taraf olmuşlardır. Osmanlı ise tarihi rakipleri Reşwanlar ile birlikte hayvancılıkla uğraşan bu İranlı aşiretlere kışlık olarak Rakka, Suriye ve Çukurovayı, yazlık olarak da Ankara, Konya ve Sivas mıntıkalarında vergisiz yaylama izni vermiştir.

Ancak özellikle Osmanlı Devleti ile Türkmen Safevi Devleti arasında 1514 yılında cereyan eden Çaldıran savaşı sonrasında mezhep baskıları sebebiyle Anadolu'dan Şah ülkesine doğru göçler olurken yine bir Türk yurdu olan İran ve Kafkasya'dan da aynı saiklerle Anadolu'ya doğru göçler görülmüştür. Özellikle sunni Türkmen ve Kürt aşiretlerin Anadolu'ya göçleri hız kazanmıştır. Osmanlı-İran savaşlarından sonra Anadolu'ya gelen Lek aşireti Anadolu'nun değişik yerlerine dağılmışlardır. Hatta bu göçler o kadar yoğun olmuştur ki 1700'lü yılların başında Çorum/Yozgat yakınlarında 6-7 bin nüfuslu bir "EKRAD-I LEK İLÇESİ" dahi kurulmuştur. İşte Hamam köyü halkının 1700'lü yılların sonunda Osmanlı devleti tarafından buradan getirilerek Çukurovaya yerleştirildiği sanılmaktadır. Sebebi ise o yıllarda osmanlının çukurova aşiretleriyle başı derttedir. ve bölge aşiretlerine yönelik bir süpürme harekatına girişmiş durumdadır. ve süpürülen aşiretlerin yerine doğudan yeni aşiretler getirilmektedir. Hamam köyü halkının doğudan getirilmesi bu bağlamdadır.

Kesin olmamakla beraber Lek Aşiretinin 1750 - 1800 yılları arasında Hamam köyüne geldikleri tahmin edilmektedir. Hatta bu iskandan hoşnut olmayan yöre halkının dertlerine tercüman olan ve bu dönemde yaşamış olan Dadaloğlu hiddetlenerek şu ağıdı yakmıştır.

Yozgat tarafından çıktı da bir paşa, Avşarınan Kürdü yaktı ataşa, çadırcı emeğin gitmesin boşa, beri gel hasmını gör Mecid paşa...

Dadaloğlu'nun burada kürtler diye andığı ahalinin o dönemde Hamamköyü, Arslanlı, Hacılar, Üçdut ve Gökçeyol köylerine yerleştirilen Kırıntılı ve Lek aşiretlerinin olması kuvvetle muhtemeldir.

Azönce de bahsedildiği üzere, Lek Aşiretinin Kürt ya da Türkmen niteliği tartışmalıdır. Ancak Osmanlı salnamelerine göre Lek aşireti daha çok Kürt anlamına gelen Ekrad kelimesiyle anılmaktadır. Bu kesindir. Ama yine dediğimiz gibi Osmanlı kayıtlarında göçebe ve asi Türkmenler içinde Kürt lafzının kullanıldığı bilinmektedir. Tarihi vesikalardan ve rivayetlerden anlaşıldığı üzere Lek Aşireti mensupları Hamam köyüne ilk yerleştirildiğinde dahi kürtçe konuşmuyorlardı. Bugün dahi konuştukları ve öz türkçe olarak tabir ettikleri dillerinde yeralan bazı kelimelerin İran, Azerbaycan, Horasan ve Irak Türkmenlerince de kullanıldığına şahid olunmuştur.

1800'lü yıllarda Kozan yöresindeki aşiret çatışmaları ve devlete isyanlar had safhaya çıkınca Osmanlı 1700'lü yıllarda yaptığı gibi yeniden Çukurova aşiretlerini sindirme harekatını başlatır. Böylece 1865 yılında Derviş Paşanın askeri komutasında bölge aşiretlerini tedip için kurulan "Fırka-i islahiye ordusu" ile Kozan aşiretleri ezilmiştir. Bu dönemde Fırka-i İslahiye Ordusunun siyasi önderi olan Ahmed Cevdet Paşa'nın anılarında dahi Kozanda iskan edilen Lek aşiretinin varlığına rastlıyoruz.

Burada bir anekdot olarak, birçok kürtçe sitede kozan hamam köyü halkından zorla türkleştirilen kütler olarak bahsedildiğini de not edelim. Ayrıca Konya Cihanbeylide, Kayseri Yahyalıda, Ankara Haymanada, Şanlıurfada, Adıyaman Kahtada, Adana ve Osmaniye il merkezlerinde ve hatta Suriyenin kuzeyinde yaşayan kürtlerden bir kısmı da kendilerini Lek Aşireti mensubu olarak görmektedir. Bunun yanında Şanlıurfa da özellikle bir lekliler mahallesi vardır.

Henüzçakırı, Kozan

Henüzçakırı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

köy adını eteğinde kurulu oldugu "henüz" dagından almıstır. Çakırı'da köy halkının yapısından dolayı almıştır.

Ilıcaköy, Kozan

Ilıcaköy, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyde anavarza kalesiyle yer altından mağara bağlantısı bulunan yapı dağı mağarası bulunmaktadır.

Işıkkaya, Kozan

Işıkkaya, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Eski adı Tetiridir. Rivayete göre adını bu yörede bol miktarda yetişme olanağı bulunan bir bitkiden almıştır. Ancak daha sonra bu ad ışıkkaya olarak değiştirilmiştir. Köy dağlık bir alanda kurulmuştur. Denilir ki güneş batıp da ay doğduğunda ayın ışıkları bu dağlar arasında bulunan köyün ilk olarak dağlarını aydınlatır ve dağlar aydınlanmış yani ışımış olur. Bu sebeple Işıkkaya isminin verildiği söylenir.

Karacaören, Kozan

Karacaören, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adı eski bir yerleşim yuvası olan ve bir çok medeniyetlerin gelipde yerleştikleri bir örendir.Bu nedenle buranın adı Karacaören köyü olmuştur. Bu köyde bulunan eski okul çevre köyler arasındaki en eski okullardan olup; çevre köylerden Karacaören köyüne okumaya gelirlermiş.Aynı zamanda köyün her iki tarafında dereler bulunmakta olup köy eski çağlarda savaş kalesi olarak anılmaktadır.Eskiden bu köyün adı küçük mısır olarak anılırmış, köyde bulunan cami avlusunda insanlar özellikle cuma günleri namaz kılar yemeklerini yedikten sonra yollarına deva ederlermiş.

Karanebili, Kozan

Karanebili, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

tarihi tarihi çok geniş bir köydür.bu köyü gelip gorenler bilirler nasıl bir güzellik oldugunu.Bu köyde kara nebi birinde biri yasarmıs galiba ismini buradan almıştır.

Kızlarsekisi, Kozan

Kızlarsekisi, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında bilgi kesin kanitlara dayanmamakla beraber cok eski bir yerlesim alani oldugu oldugu ve definecilerin cirit attigi yerlerden biridir. Eski bir yerlesim yeri olmasi roma bizans ve ermeni kalintilarinin cok olmasi bunlarin delilidir. Bu kalintilar hakkinda hicbir arastirmanin yapilmamis olmasi bizlerin tarih hakkindaki eksiklerimizden gelmektedir koyun turklesmesi 15ci 16 ci asirlara dayanmaktadir ve sabit bir aileden gelmemektedir. Yerli arap karisimi, Avsarlarin varsak kolundan olan turkler den ve sagdan soldan tek tuk gelmis ailelerin katilimi ile zaman icinde gelismistir.Orta asya turk cumhuriyetlerinnin ortaya cikmasi anlasilan o ki hala bizde canli olan bircok adet asyadsan geldigi gibi taptaze durmaktadir. Zamanin acimasizligina insanlarin ilgisizligine ragmen bizi biz yapan degerlerimizin koyumuzde tum canliligi ile gorulmesi sevindiircidir. köyümüzde halen geleneksel köy düyünleri yapılmaktadır. Önceleri düyünler kemençe ile gerçekleştirilirken şimdi yerini teknolojiye uygun org veya benzeri aletlere bırakmıştır.Düyünler Cuma gunu aksam baslar cumartesi gunboyu devam eder gece yarılarına kadar sürmekte ve köylüler geceyi ateş yakıp yanında oyunlar oynayarak geçirmektedirler, pazar gunu kiz evine gelin almaya gidilir bu gelin alma merasimleri milli ananelerimize uygun olarak olmaktadir.Bilmeyenler bu merasimlerin cin seddine kadar alan icindeki tum turan ulkesinde asagi yukari ayni oldugunu bilsin yarin birgun oralardan nasip olursa demesinki bu is nasil olacak...

Kuytucak, Kozan

Kuytucak, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adının nereden geldiği köyün dört tarafının dağlarla çevrili olmasıyla köy, kuytu şekilde kaldığı için adı kuytucak kalmıştır. Karapınar mahallesi de adını, mahalle içerisinde bulunan Karasu'dan almıştı . Köyde çok güzel mesire yerleri ve su başları vardır fakat ulaşım yoktur.

Minnetli, Kozan

Minnetli, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köy;adını,köy halkından birinin işi düştüğünde kendisine yalvartmayı seven,onları köle gibi kullanmaya çalışan ve menfaatsiz hiçbir iş yapmayan "Minnetoğlu" lakaplı köy ağasından almıştır.Köy önceleri Hititler'in,daha sonra ise Cenevizler'in hakimiyetnde kalmış,1071 Malazgirt Zaferi'yle Anadolu'nun kapıları Türkler'e açılınca da Türk hakimiyetine geçmiştir.

Postkabasakal, Kozan

Postkabasakal, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

ŞİMDİKİ ADI İLE POSTKABASAKAL OLAN: Bozdoğan aşiretine bağlı Kabasakal aşiretindendir bölgeye Aydın ilinin Söke ilçesinden gelmişlerdir, ..Adana bölgesine 1571 kıbrısın fetihinden sonra kıbrısa yerleştirilmek üzere aydın tarafından kalabalık aşiret gurublarıyla birlikte bölgeye getirlmişlerdir. kendilerinden önce kıbrısa giden aşiretlerden kıbrıs da su olmadığını duyarlar ve kıbrısa götürülmek üzere gemiye bindirldiklerinde, içinde Kabasakal aşiretininde bulundugu kalabalık bir aşiret gurubu gemide isyan cıkartarak gemiyi Anamur sahillerine yanaştırtarak hayvanlarıyla birlikte toroslara dağılmışlardır. Post ekini şimdiki yerlerleşkeden önce Aladağ da pos ağaçlarının çok olduğu bir bölgeye yerleşip burdan da göç ederek Kozan'a şimdiki yere yerleşmşlerdir, sorulduğunda kimsiniz diye postan geldiklerini kabasakal aşireti mensubu olduklarını ima etmek istemişler böylece köyün şimdiki adı ortaya cıkmıştır.

Salmanlı, Kozan

Salmanlı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

1700 lü yılların başlarında kayseri pınarbaşında üç kardeş arasında çıkan bir anlaşmazlık veya üç kardeşi bölge beyi ya da zamanın otoritsei tarafından sürgüne tabii tutarak dağıttıgı bu kardeşlerden biri bugünkü salmanlı köyüne yerleşir rivayete göre diğer iki kardeşten birinin maraş tarafına diğer kardeşin yozgat tarafına gittiği söylensede bu bölgeler kesin olarak bilenmemektedir ancak her biri bir yöne tabiri bir sürgün için daha manidar olsa gerek diye düşünüyorum çünkü büyüklerimizin anlattığına ayrılan bu kardeşlerin çocuklarının ya da torunlarının kavuşmaları ya da karşılaşmaları durumunda biribirlerine sahip çıkmaları öğütlenir burdan da anlıyoruz ki bu üç kardeşin dagıtmı kendi aralarındaki bir husumetten öte bir otoritenin mecburi sürgünü gibi görünmektedir.Köye Kayseri pınarbaşından gelip ilk yerleşen kişinin adı salman olup onunda adını bilmediğimiz yalnız köyde bulunan eski bir değirmene adını vermiş olan salmanoğlu adlı oğlundan Abdullah isminde bir oğlu vardır. Deli Abdullah bugünkü salmanlı köyünün eski sakini olan garagöcekler ailesinin kızıyla evlenir.Deli abdullahın Selim,Halil ve Hacı isminde 3 oğlu olur. Selim adlı oglundan selimler halil isimli oglundan haliller hacı isimli oğlundan ise hacılar ismli sülaleler oluşur bu üç sülale bugün salmanlı köyünün yüzde doksanlık nüfusunu ifade eder.Salmanlı köyünde birbirine dededen akraba olan bu 3 sülale dışında sonradan köye gelen tooşlar fekenin toğşur köyünden geldikleri bilinmekte ve bir diğer aile olan çobanların ise nerden geldikleri tam olarak bilinmemektedir. ---salmanlı köyü tarihçesine düştügüm bu notlar aslında o büyük dedelerimizn birbirinden zorla koparılan diğer parçalarına bir nevi çağrıdır.

Tufanlı, Kozan

Tufanlı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür. Milli Mücadele kahramanlarından General Osman Tufan'ın adından esinlenerek bu isim verilmiştir.Tufanlının diğer adları Karabük ve Böğrüdelik'tir.Kozan'ın merkez mahallelerinden birinin de adı Tufanpaşa Mahallesidir.

Yanalerik, Kozan

Yanalerik, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Osmanlı kültürü içerisinde yıllar boyunca kendi öz kültürünü muhafaza edebilmiş, örf ve adetlerine bağlı şirin bir köydür.bir rivayete göre arapsoyundan olduğu bir rivayete göre de oğuzlarun soyundan geldiği söylenir.köydeki sahipsiz mezar tasları köyun cok gecmişi olduğu anlasılıyor.

Yassıçalı, Kozan

Yassıçalı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

ESKİ TÜRKÇEASKERİ HARİTALARINDA KÖYÜN İSMİ - YASSIÇAL ' DIR ...

ÇAL TEPE DEMEKTİR .. YASSIÇAL DA YASSI TEPE ANLAMINDADIR ..Kİ KÖYDEKİ TEPELER DİK DEĞİL BOYDAN BOYA YASSIDIR

Yeniköy, Kozan

Yeniköy, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarih

eski adı cerit olan köyümüzün tarihçesi 1780 lere kadar bulunabilmiş olup daha derin araştırmaları tar ihçiler yapmaktadır. tarihi göç yolları üzerinde olduğundan hamam lar ve dinlenme yerleri varmış.şu anda harap olan bu yapılar gezilesi yerlerdir.

Yüksekören, Kozan

Yüksekören, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün Bölge Coğrafyasına Göre Daha Yüksek Olması Nedeniyle Yüksek, Eski Yerleşim Yerlerinden OLduğu İçin Ören İsmini Almıştır. Yüksekliği Ve Eski Yerleşim Yeri Olduğu için Yüksekören Adını Almıştır.Kuruluş Tarihi Tam Olarak Bilinmemektedir Fakat Eski ve Köklü Yerleşim Yerlerindendir. Zaman içerisinde Bölge ve Bölge Dışı Göçler Almıştır.

Zerdali, Kozan

Zerdali, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

zerdali köyünün isminin nereden geldiği kesinlikle bilinmemekle birlikte eskiden zerdali ağacının fazla olmasıyla nedeniyle böyle bir ismin verildiği düşünülmektedir. Köyümüz ARAPLAR, VAHAPUŞAĞI, MAZZAKLI, SAKIZTEPESİ diye ayrı ailelerden meydana gelmektedir.şu anda ise ZERDALİ KÖYÜ sülüklü, cumhuriyet, karacaoğlan, dadaloğlu, şahintepe ve sakıztepesi mahalleri olmak üzere zerdali köyü meydana gelmiştir. mehmet ali şahanalan

Belemedik, Pozantı

|harita = |harita boyut =

|Köy Muhtarı =Deniz Kara |websitesi =

Belemedik Yaylası, zengin doğa manzarası ile tamamen bakir durumdadır. Ayrıca I. Dünya Savaşı'nda burada görev yapan Alman personelin kullandığı yapılar ve mezarlık mevcuttur. Çakıt Suyu kıyısında kurulmuş Belemedik'te taş ve ahşaptan yapılmış yayla evlerinde konaklanmaktadır. Yaban hayatı yönünden hayli zengin olan yörede yabankeçisi, yabandomuzu ve yırtıcı kuşlar gözlemlenebilir. Köydeki anıt çınar ağacı 200 yaşındadır.

Tarihi

Köylüler Avşar Türklerindendir. Köyün sakinleri, 1970'li yılların sonunda meydana gelen heyelan nedeniyle Adana-Şehitlik Mahallesi'ne iskân edilmişlerdir. Köylüler Türkmen olup, yörede "Tahtacı" olarak bilinirlerdi ve ana geçim kaynakları ormancılıktı. Tren istasyonunun bulunduğu bölgede hem memurlar hem de köylüler ikâmet etmekteydiler. Aşağıdaki tünelin yakınlarında ise yaylacılar ve demiryolu çalışanları otururlardı.

Çamlıbel, Pozantı

Çamlıbel, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

köyün adı daha önceleri karakuz iken 1997 tarihinde köyün aladağ ilçesinden ayrılarak muhtarlık olması sonucu çamlıbel olarak değiştirilmiştir. köyün tarihi ise fazla ileriye gitmez daha önceleri karaisalı ilçesinin yaylalığı durumundayken bobuş kardeşlerin yerleşmesi sonucu 1911 tarihinden sonra karaisalı ilçesi gildirli köyü karakuz mezrası olarak yerleşim alanı olmuştur.

Dağdibi, Pozantı

Dağdibi, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün bundan 150-200 yıl önce Karaisalı ilçesinin torun solaklı köyünden 7 ailelin yerleşmesi ile kurulduğu bilinmektedir.Ayrıca eski ismi parakende solaklıdır.

Eskikonacık, Pozantı

Eskikonacık, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün eski adı yakınında bulunan Annaşah Kalesiyle aynı olup; 2 defa yer değiştirme ve 1 defa bölünme sonucu, halihazır konumuna ulaşmıştır. Köyün ilk yerleşim mevkii, 1986 yılında yapılan tapu tesciliyle "Kocaköy"; bölünme yaşanan mevkii de, "Manasbat" olarak güncellenmiştir.

Fındıklı, Pozantı

Fındıklı, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köy karaisalı ilçesinden ve ömerli köyünden gelenlen insanların oluşturduğu bir yerdir.köyün adı Köye ilk gelenler arasında Fındık lakabı olan bir ninenin adından geldiği rivayet ediliyor

Hamidiye, Pozantı

Hamidiye, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adının 2.abdulhamid tarafından köye yaptırılan medrese nedeniyle hamidiye olduğu söylenmektedir.Medrese kalıntıları hala köyde olup gürülmeye değer bir tarihtir.

Ömerli, Pozantı

Ömerli, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Pozantının en eski yerleşim merkezlerinden biri olup köyün ne zaman kurulduğu hakkında kesin bir bilgi yoktur. Ancak, bugünkü mezarlığın yerinde bir medresenin bulunduğunun bilinmesi ve mezar taşlarının günümüzdekilerden farklı olması köyün tarihinin çok eskilere gittiğinin delilleri olarak kabul edilebilir. Orta Toroslardan, Karınca dağı uzantıları tarafından doğudan güneye doğru çevrilmiş olan köy, Torosların mahalli adlarla anılan diğer yükseltileriyle çepe çevre sarılmış dar bir vadideki tepeciklerin üzerine kurulmuştur. Deniz seviyesinden yüksekliği 1100 metre olan köy, Pozantı'ya 20 km. uzaklıkta olup E-5 karayolunun Pozantı-Çiftehan yonünden Kırkgeçit deresine ayrılan bir yol ile ilçeye bağlanır. Köyün önünden geçen Ömerli deresi, bu dere ile birleşerek Çakıt çayına katılır. Köyün doğusu ve güneyindeki dağlarda ardıç, çam, sedir, köknar ve meşe ormanları görülür. Kuruluşundan 1958 yılma kadar Ulukışla ilcesine bağlı olan köy, bu tarihte yapılan referandum İle ilçemize bağlanmıştır. Geçmişte 150 hane olarak bilinen köyde bugün yaklaşık 70 hanede 381 kişi yaşamaktadır. Nüfusun büyük bir kısmı ekonomik şartların yetersizliğinden dolayı değişik yerlere göç etmiş olup bir çoğunun köyle irtibatı devam etmektedir. Ekonomik bakımdan ilçemizin kaynağı en kıt köylerinden biri olup köy sınırları içerisinde hububat ekilebilecek bir dönüm dahi toprak yoktur. Dağ eteklerinde ve dere kenarlarında bulunabilen her karış toprak, yüzlerce metre uzaktan güçlükle temin edilen su kaynaklarından da yararlanılarak meyve bahçesi olarak değerlendirilmiştir. Bu bahçelerde literatüre "Ömerli kirazı" olarak giren ve büyük miktarı yurt dışına ihraç edilen aroması ve rengiyle iri cins kiraz yetiştirilmektedir. Kiraz köyün en önemli geçim kaynaklarındandır. Bunun yanında son turfanda olarak yetiştirilen sofralık üzümlerin meyveleri ve salamura olarak değerlendirilip satılan yaprakları da önemli geçim kaynaklarındandır. Dağlarındaki "çitemik" diye adlandırılan menengiç ve İlçe merkezinde "Toros Çayı" diye bilinen dağ çayını bile geçim kaynağı olarak değerlendiren Ömerli'de büyük baş hayvan bulunmamakta olup ancak iki hanede kıl keçisi yetiştiriciliği yapılmaktadır. Ömerli, ilçemizin eğitim tarihi açısından önemli bir köyümüzdür. Osmanlılar döneminde bir medresenin bulunduğu ve bu medresenin enkazı ile ilkokul yapıldığı bilinmektedir. Bu ilkokul, Pozantı merkez ve köylerinin en eski ilkokuludur. Kuvayi Milliye çalışmaları sırasında Atatürk'ün yanında bir arkadaşıyla atlı olarak bu köye geldiği, köyde bugün okul yakınında bulunan ve halen kullanılan bir evde misafir olduğu, hane sahibi ile memleket meselelerim görüştüğü, köye bir okulun yapılmasını telkin ve teşvik ettiği ev sahibine kulpsuz bir çini fincan hediye ederek Ulukışla istikametinde köyden ayrıldığı rivayeti çevrede yaygın olarak anlatılmaktadır. Köy sınırları içerisinde Inni ve Muhaden denilen iki büyük mağara ile Kırkgeçit deresinde eski kervan yolu üzerinde bugün hala ayakta duran ve tarihi pek bilinmeyen Elmalı köprüsü de kayda değer yerlerdir.

Avcıpınarı, Saimbeyli

Avcıpınarı, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

85 yıllık bir tarihe sahip olan köyümüzün geçmişi Artvin e dayanmaktadır.Atalarımız 1914 yılında Artvinin Yukarı Maden köyünden Ruslar tarafından göçe zorlanırlar.Göç çok zor şarlarda gerçekleşir göçlere ait birçok dramatik hikâyeler vardır.Göç yolu olarak Erzurum Erzincan Sivas Boğazlıyan Sungurlu Everekyolu kullannılır.Bu göç altı yedi yıl kadar sürer .Göç esnasında çeşitli yerlerde konaklarlar.Hatta bu bölgelere yerleşmeyi bile düşünmüşler.Terk etmek zorunda kaldıkları vatanlarını çok seven atalarımız o bölgeye benzeyen bir yerleşim yeri bulmak üzere göç devam eder sonunda bugünkü yerleşim yerimiz gelirler 1924 yılında Güzelim köyüne bağlı olarak iskan olurlar.Bu topluluğun ilk muhtarıda dolaysıyla güzelim köyü muhtarı Habip ağadır 1926 yılında Mağara nahiyesi Saimbeyli ilçesine bağlı olarak Avcıpınarı köyü kurulur.İlk Muhtarıda Kahraman Ağa dır Bu gün köyün yerleşim yerinin üst tarafında bulunan pınara avcılar evsin yaparak kanatlı kuşları avlarlarmış ve bu pınarın adı avcılar pınarı olarak telafüz edilmeye başlamış.Bundan sonra bu iki kelime birleşerek bu günkü Avcıpınarı köyü adını alır her ne kadar google earth de ismı AVCIPINAR olarak geçsede köyün adı AVCIPINARI dır.

Kültür

Avcıpınarı köyünün tamamı Artvin yukarı maden kökenlı olduğundan Artvın kültürünü de beraberlerinde getirmişler öerneğin köyde ilk düğünler tulum çalarak yapılırken şimdilerde onun yerini davul zurna ve daha da ileri giderek salon orkestrası ile yapılmaktadır .Köyün tamamı birbirlerine yakın akrabadır içine kapanık bir toplumken şimdiki gençler dişarı açılark bu kapanıklığı aşmışlardır.Dilleri halen Doğu Karadeniz Ahıska Türkleri lehçesi ile konuşmaktadırlar.Bu lehçede yörede Gürcü omadıkları halde Gürcüler diye anılmalarına neden olmuştur. Yukarı Maden'de bizzat Rus ve Gürcülere karşı savaştıkları için göçe zorlanmışlrdır. Kıpçak ve Oğuz Türklerine mensopturlar.Artvinden geldiklerinde ataları, bir cümle kuacak kadar bile bu lısanla ilgileri yoktu .Halende bu lisanla bir cümle kuracak hiç kimse bulunmamaktadır. Avcıpınarı köyünde halen Artvin yöresi gelenek ve göreneklerinin yaşatılmasına çalışılmaktadır.Bu maksatla son yıllarda insanları bir araya toplayarak birlik beraberlik ruhunu geliştirci çalışmalar yapılmaktadır bu kapsamda her yıl Ağustos ayında mısır şenliği adı altında şölenler düzenlenmekte,tiyatral oyunlar sergilenmekte,yöresel yemek yarışmaları yapılmakta ve Doğa yürüyüşüEtkinlikleri gerçekleştirilmektedir. Tabi bir gelişim olarak, yeni neslin gelişmesi ile birlikte gelenek ve göreneklerde Adana bölgesi kültürüde yavaşa yavaş topluma hakim olmaya başlamıştır.

Ayvacık, Saimbeyli

Ayvacık, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

AYVACIK KÖYÜ'NÜN GEÇMİŞİ ÇOK ESKİLERE DAYANIR TARİH İÇERİSİNDE ÇEŞİTLİ MİLLETLER YAŞAMIŞTIR.RUMLAR ERMENİLER...TARİHİ BİR YERLEŞİM YERİ OLMASINDAN DOLAYI KÖYÜN KALE MAHALLESİNDE ÖREN YERLERİ VE TARİHİ KALINTILAR MEVCUTTUR.AKGÖLEK MAHALLESİNDE MUHTŞEM ORMANLIK VE DÜZLÜK ALANLARDA BULUNMAKTADIR AYRICA SU SORUNU İLE UĞRAŞAN KÖYLÜ BİR TÜRLÜ BU SORUNU ÇÖZÜLEMEDİ.....

Beypınarı, Saimbeyli

Beypınarı, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün en büyük kabilesi olan Oğuzların Karaevli boyu yıllar önce Antalyadan gelerek bu köyü kurmuşlardır.Bu kabile bu yıllarda diğer kabilelere baskındır diğer kabileler ise diğer bölgelerden dönemin oba reisi dolaşıklı kabile başkanı tarafından buraya getirilmiştir.Bu kabilelerden avşarlar bir oğuz boyu olup Kayseri Sarız Çörekdereden getirilmiştir.Yine Oğuzların Salur boyu ve Ceritli avşarları mensupları Kahramanmaraş ilinin Göksun ilçesinden getirilmiştir.Şu anda avşarların nüfusu köyde baskındır.Karaevliler kışın Kozana göç ettiklerinden bir kısmı Kozanda yerleşik hayata geçmiştir.Köyün tamamı oğuz boyudur Bunlar:Karaevli,Avşar,Cerit ve Salur boyundandırlar ve tamamı yörük olan bu köy karma bir Oğuz evi halinde tamamen Türkmendirler.

Değirmenciuşağı, Saimbeyli

, Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün kuruluş tarihi net olmamakla birlikte osmanlı beylıklerı dönemine dayanmaktadır. osmanlı devletınden daha önce kurulmuş tarıhı bir köydür

Gökmenler, Saimbeyli

Tarihi

Köy eski bir yunan kenti olup eski ismi ile elvan şehir--elpen-- olarak bilinir.tarihi geçmişi hakkında kesin bilgi yoktur.gökmenler çerelan sınırı arasındaki çürük kale kurudere de kilise, ören köy sınırları içerisinde koca harman kulu yeri çırrali köyün önemli tarihi yerleşim birimleridir. Köy cumhuriyetle birlikte gökmenler olarak değişmiştir.Nedeni ise köy coğrafyasının geniş bitki örtüsü ile kaplı olmasından ileri gelir.Görünüm olarak bir karadeniz köyü görüntüsü verir.

Gürleşen, Saimbeyli

Gürleşen, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün eski ismi kumbükü olup bölgedeki en eski yerleşim yerlerinden biridir.Yaşayan insanların kesin olarak nerelerden gelip yerleştikleri bilinmese bile kurtuluş Savaşı ve öncesindeki karmaşık dönemde çevre illerden göç ettikleri düşünülmektedir.Ayrıca köyün kozanoğulları nın merkezi olduğu bilinmektedir.Köyde bu döneme ait vakıf arazileri halen varlığını devam ettirmektedir.

Halilbeyli, Saimbeyli

Halilbeyli, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adı 1977 yılın köyün ileri gelen ailelerinden Halil Avaner isimli vatandaşın hunharca öldürülmesinden dolayı köylüler yıllar sonra bu köye bir vefa örneği olsun diye Halil Avaner ismine istinaden Halilbeyli köyü ismini verilmiştir.

Himmetli, Saimbeyli

Himmetli, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

köy osmanlı zamanına kurulmus olup 1500 -1550 yıllarında kuruldu soylenmektedır ama kesın degıldır bır rıvayete gorede daha eskı ama tarıhı hakkında bılgı olmasadsa eskı tarıhı yerler eskı bır yerlesım yerı oldugunu gosterıyor

Kapaklıkuyu, Saimbeyli

Köyün merkezinde bulunan ve ne zaman ve kime ait olduğu tespit edilemeyen bir tarihi kuyu vardır ve halen köy halkının içme kullanma suyunu ve hayvanlarının su ihtiyacını karşıladıkları bu kuyunun ismi Kapaklıkuyu'dur. Köy ismini bu kuyudan almaktadır.

ÖRF VE ADETLER

Ellere ve ayaklara kına yakılır. Bayramlarda Bayram namazından sonra köylü toplu olarak bayramlaşır,dargınlar barışır. Bayram dolayısıyla arife günü mezarlıklar ziyaret edilir. Düğünler:Cuma günü öğleden sonra düğün evine bayrak dikilerek başlatılır. Pazar günü gelin damat evine indiğinde biter.İki gün boyunca gelen konuklar ağırlanır. Düğünlerde kuru fasulye,pilav,üzüm komposto temel yemektir.Görücü usulü ile evlilik yaygındır.Yakın zamanlara kadar köyün kızları at üzerinde gelin giderlerdi.Oğlan ve kız evine seğmenler giderek yemek yaparlar,gençlerimiz düğünlerde güreşe tutuşurlar,çeşitli yarışlar düzenlenir oğlan evi tarafından birinci gelen gence koç hediye edilirdi.Ayrıca Aşık Mehmet YEŞİLYURT tarafından türküler söylenir ve köylüler eğlenirdi. Asker Uğurlaması: Askere gidecek tertiplerin gitmeden 15 gün önce her gün ayrı bir evde verilen ziyafetlerle ve ceplerine konan harçlıklarla uğurlaması yapılır. Yöresel Oyunlar: Oyunlar genelde düğünlerde veya uzun kış gecelerinde oynanır. Halay,Cızan Çelikçomak Uzun eşek

Kışın kayak ve avcılık yapılır.

Kapaklıkuyu Köyü Türkmen köyüdür.HORASAN’dan geldikleri söylenir.Köylünün bir kısmı Osmaniye ili Kadirli Sumbas ilçesi Gaffarlı Köyünden gelerek yerleşmişlerdir.Devletine vatanına sıkı bağlı olan bu vatandaşlar güvenlik güçlerine çok saygılıdırlar.Genelde gençler Komando olarak vatani görevlerini yerine getirirler.Köyde içli köfte,tutmaç,tarhana çorbası,tereyağlı bulgur pilavı,bulgur çorbası,döğme,yumurta ekşilisi,mevsimine uygun bahçelerde yetiştirilen çeşitli sebzelerden yemekler,taş üzerinde ve kül içerisinde kömbe ekmeği yapılmaktadır.Ayrıca fırınlı odun sobalarında fedakar hanımlar her sabah sıcak mayalı ekmek pişirirler.

Saimbeyli'nin güney doğusunda,Kozan'ın Göller yaylasının kuzeyinde yeralan doğası oldukça temiz olan bu köyün su sorunu bulunmaktadır. Köyün Akarca Yaylası sınırları içinde bulunan yüksek debili mevcut kaynak suyunu; Kozanlı Akçalı Dede, siyasi baskı kurarak ve muhtarı bir takım elbiseye kandırarak köyün suyunu Kozan ilçesi Akçalıuşağı Köyüne ve Göller Yaylasına götürmüştür.Köyümüzü susuz ve haliyle ekonomik yönden geri bırakmıştır.Arazileri sulandığı takdirde bu köyde yaylacılık hat safhaya ulaşacak kiraz,elma,ceviz vb.organik ürünlerin yetişme imkanı olacaktır...

COĞRAFYA

Adana iline 181 km, Saimbeyli ilçesine 42 km uzaklıktadır.Köylülerimiz yaz mevsimi havalar ısınınca hayvanlarını otlatmak üzere; koyun,kuzu,keçi ve oğlaklarla daha yüksek Karakütük,Kırıkkavak,Yumucak,Akarca ve Sarkıdan Yaylalarına göç etmekte ve kıl çadır altında barınmaktadırlar.Köyün batısında bulunan Dıngır Dere'nin suyu Saimbeyli'nin içinden geçen dereye karışarak Akdeniz'e dökülmektedir.Kapaklıkuyu çevresinde tarihi yapı ve kale harabeleri,bostanlık denilen yerde yıkılmış yapılar,çekkeli kuyu,Kozoluğu olarak bilinen yerde de eski devirlere ait para ve gömüler,Dıngır Dere'de de eski devirlere ait gömüolduğu rivayet edilir.

İKLİM

Köyün iklimi Karasal iklim etki alanı içerisindedir.Yazlar sıcak ve kurak kışlar soğuk ve kar yagışlı geçmektedir.

Kızılağaç, Saimbeyli

Kızılağaç, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

kızılağaç yani pannik,panik gibi isimleri ile köy eski bir ermeni köyüdür.daha cuumhuriyetin ilk yıllarına kadar bu ismi taşımakta idi.cumhuriyetle beraber bu ismi kızılağaç olarak değişmiş olup şuan bu ismi taşımaktadır.

kızılağaç köyü dağlık ve engebelidir.köy civarda gökmenler,çerelan,gedikli,çorak ve çatak köyleri ile sınır komşusu olup razilerinin büyük bir bölümü beyaz çam ağaçları ile kaplıdır.köyde bağcılık ve kiraz tarımı yapılmakta olup bağlardan pekmez elde edilir.köy köykent projesi kapsamında olup gelişme yolundadır.köyde balıkçılık gelişmiştir.köyde kurulan alabalık tesisleri köy turizmine ve ekonomik gelişimine katkı sağlamaktadır.

Mahmutlu, Saimbeyli

Mahmutlu, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Yöreye ilk yerleşen kişinin adının Mahmut olduğu ve köyün adının da buradan geldiği rivayet edilmektedir.Kardeşi Hacı Ali'nin adı da köyün diğer mahallesinin adıdır.Tam olarak ne zaman kurulduğu bilinmese de tarihinin Osmanlı'ya kadar uzandığı gerçektir.Kozanoğlu Yusuf Ağa'nın köyü yaylak olarak kullandığı ve Osmanlı askerleriyle yapılan savaşta Kötünbeli denilen mevkide çetesiyle birlikte öldürüldüğü bilinmektedir.Kozanoğlu Yusuf Ağa'nın cansız bedeni daha sonra vurulduğu yerden kaldırılarak Kötün mezarlığına defnedilmiştir.

Naltaş, Saimbeyli

Naltaş, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında bilgi yoktur.

Önceleri Ermeniler'in yerleşim bölgesi olan köy, Osmanlı'nın son dönemlerinde Türkler'e geçmiştir. Şu anda köyde yaşayanlar Varsak Türkleri'dir.

Yardibi, Saimbeyli

Yardibi, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Bolgeye gelen iki kardeşin evlerini farklı noktalara yapmak için ayrıldığı, tekrar buluştuklarında kardeşlerden birinin "ben bir yarın dibine yerleştim" demesi üzerine köyün adının yardibi kaldığı rivayet edilmektedir. Güneyde Fransızlara karşı yapılan ilk savaş olan Başnalar Savaşını kazanan Kozanlı Teğmen Mustafa Nail Yardibi köyünden Ömer Kahyanın oğludur.