İzmit

[aslan6641]

Belemedik, Pozantı

|harita = |harita boyut =

|Köy Muhtarı =Deniz Kara |websitesi =

Belemedik Yaylası, zengin doğa manzarası ile tamamen bakir durumdadır. Ayrıca I. Dünya Savaşı'nda burada görev yapan Alman personelin kullandığı yapılar ve mezarlık mevcuttur. Çakıt Suyu kıyısında kurulmuş Belemedik'te taş ve ahşaptan yapılmış yayla evlerinde konaklanmaktadır. Yaban hayatı yönünden hayli zengin olan yörede yabankeçisi, yabandomuzu ve yırtıcı kuşlar gözlemlenebilir. Köydeki anıt çınar ağacı 200 yaşındadır.

Tarihi

Köylüler Avşar Türklerindendir. Köyün sakinleri, 1970'li yılların sonunda meydana gelen heyelan nedeniyle Adana-Şehitlik Mahallesi'ne iskân edilmişlerdir. Köylüler Türkmen olup, yörede "Tahtacı" olarak bilinirlerdi ve ana geçim kaynakları ormancılıktı. Tren istasyonunun bulunduğu bölgede hem memurlar hem de köylüler ikâmet etmekteydiler. Aşağıdaki tünelin yakınlarında ise yaylacılar ve demiryolu çalışanları otururlardı.

[aslan6641]

Çamlıbel, Pozantı

Çamlıbel, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

köyün adı daha önceleri karakuz iken 1997 tarihinde köyün aladağ ilçesinden ayrılarak muhtarlık olması sonucu çamlıbel olarak değiştirilmiştir. köyün tarihi ise fazla ileriye gitmez daha önceleri karaisalı ilçesinin yaylalığı durumundayken bobuş kardeşlerin yerleşmesi sonucu 1911 tarihinden sonra karaisalı ilçesi gildirli köyü karakuz mezrası olarak yerleşim alanı olmuştur.

[aslan6641]

Dağdibi, Pozantı

Dağdibi, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün bundan 150-200 yıl önce Karaisalı ilçesinin torun solaklı köyünden 7 ailelin yerleşmesi ile kurulduğu bilinmektedir.Ayrıca eski ismi parakende solaklıdır.

[aslan6641]

Eskikonacık, Pozantı

Eskikonacık, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün eski adı yakınında bulunan Annaşah Kalesiyle aynı olup; 2 defa yer değiştirme ve 1 defa bölünme sonucu, halihazır konumuna ulaşmıştır. Köyün ilk yerleşim mevkii, 1986 yılında yapılan tapu tesciliyle "Kocaköy"; bölünme yaşanan mevkii de, "Manasbat" olarak güncellenmiştir.

[aslan6641]

Fındıklı, Pozantı

Fındıklı, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köy karaisalı ilçesinden ve ömerli köyünden gelenlen insanların oluşturduğu bir yerdir.köyün adı Köye ilk gelenler arasında Fındık lakabı olan bir ninenin adından geldiği rivayet ediliyor

[aslan6641]

Hamidiye, Pozantı

Hamidiye, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adının 2.abdulhamid tarafından köye yaptırılan medrese nedeniyle hamidiye olduğu söylenmektedir.Medrese kalıntıları hala köyde olup gürülmeye değer bir tarihtir.

[aslan6641]

Ömerli, Pozantı

Ömerli, Adana ilinin Pozantı ilçesine bağlı bir köydür.

Pozantının en eski yerleşim merkezlerinden biri olup köyün ne zaman kurulduğu hakkında kesin bir bilgi yoktur. Ancak, bugünkü mezarlığın yerinde bir medresenin bulunduğunun bilinmesi ve mezar taşlarının günümüzdekilerden farklı olması köyün tarihinin çok eskilere gittiğinin delilleri olarak kabul edilebilir. Orta Toroslardan, Karınca dağı uzantıları tarafından doğudan güneye doğru çevrilmiş olan köy, Torosların mahalli adlarla anılan diğer yükseltileriyle çepe çevre sarılmış dar bir vadideki tepeciklerin üzerine kurulmuştur. Deniz seviyesinden yüksekliği 1100 metre olan köy, Pozantı'ya 20 km. uzaklıkta olup E-5 karayolunun Pozantı-Çiftehan yonünden Kırkgeçit deresine ayrılan bir yol ile ilçeye bağlanır. Köyün önünden geçen Ömerli deresi, bu dere ile birleşerek Çakıt çayına katılır. Köyün doğusu ve güneyindeki dağlarda ardıç, çam, sedir, köknar ve meşe ormanları görülür. Kuruluşundan 1958 yılma kadar Ulukışla ilcesine bağlı olan köy, bu tarihte yapılan referandum İle ilçemize bağlanmıştır. Geçmişte 150 hane olarak bilinen köyde bugün yaklaşık 70 hanede 381 kişi yaşamaktadır. Nüfusun büyük bir kısmı ekonomik şartların yetersizliğinden dolayı değişik yerlere göç etmiş olup bir çoğunun köyle irtibatı devam etmektedir. Ekonomik bakımdan ilçemizin kaynağı en kıt köylerinden biri olup köy sınırları içerisinde hububat ekilebilecek bir dönüm dahi toprak yoktur. Dağ eteklerinde ve dere kenarlarında bulunabilen her karış toprak, yüzlerce metre uzaktan güçlükle temin edilen su kaynaklarından da yararlanılarak meyve bahçesi olarak değerlendirilmiştir. Bu bahçelerde literatüre "Ömerli kirazı" olarak giren ve büyük miktarı yurt dışına ihraç edilen aroması ve rengiyle iri cins kiraz yetiştirilmektedir. Kiraz köyün en önemli geçim kaynaklarındandır. Bunun yanında son turfanda olarak yetiştirilen sofralık üzümlerin meyveleri ve salamura olarak değerlendirilip satılan yaprakları da önemli geçim kaynaklarındandır. Dağlarındaki "çitemik" diye adlandırılan menengiç ve İlçe merkezinde "Toros Çayı" diye bilinen dağ çayını bile geçim kaynağı olarak değerlendiren Ömerli'de büyük baş hayvan bulunmamakta olup ancak iki hanede kıl keçisi yetiştiriciliği yapılmaktadır. Ömerli, ilçemizin eğitim tarihi açısından önemli bir köyümüzdür. Osmanlılar döneminde bir medresenin bulunduğu ve bu medresenin enkazı ile ilkokul yapıldığı bilinmektedir. Bu ilkokul, Pozantı merkez ve köylerinin en eski ilkokuludur. Kuvayi Milliye çalışmaları sırasında Atatürk'ün yanında bir arkadaşıyla atlı olarak bu köye geldiği, köyde bugün okul yakınında bulunan ve halen kullanılan bir evde misafir olduğu, hane sahibi ile memleket meselelerim görüştüğü, köye bir okulun yapılmasını telkin ve teşvik ettiği ev sahibine kulpsuz bir çini fincan hediye ederek Ulukışla istikametinde köyden ayrıldığı rivayeti çevrede yaygın olarak anlatılmaktadır. Köy sınırları içerisinde Inni ve Muhaden denilen iki büyük mağara ile Kırkgeçit deresinde eski kervan yolu üzerinde bugün hala ayakta duran ve tarihi pek bilinmeyen Elmalı köprüsü de kayda değer yerlerdir.

[aslan6641]

Avcıpınarı, Saimbeyli

Avcıpınarı, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

85 yıllık bir tarihe sahip olan köyümüzün geçmişi Artvin e dayanmaktadır.Atalarımız 1914 yılında Artvinin Yukarı Maden köyünden Ruslar tarafından göçe zorlanırlar.Göç çok zor şarlarda gerçekleşir göçlere ait birçok dramatik hikâyeler vardır.Göç yolu olarak Erzurum Erzincan Sivas Boğazlıyan Sungurlu Everekyolu kullannılır.Bu göç altı yedi yıl kadar sürer .Göç esnasında çeşitli yerlerde konaklarlar.Hatta bu bölgelere yerleşmeyi bile düşünmüşler.Terk etmek zorunda kaldıkları vatanlarını çok seven atalarımız o bölgeye benzeyen bir yerleşim yeri bulmak üzere göç devam eder sonunda bugünkü yerleşim yerimiz gelirler 1924 yılında Güzelim köyüne bağlı olarak iskan olurlar.Bu topluluğun ilk muhtarıda dolaysıyla güzelim köyü muhtarı Habip ağadır 1926 yılında Mağara nahiyesi Saimbeyli ilçesine bağlı olarak Avcıpınarı köyü kurulur.İlk Muhtarıda Kahraman Ağa dır Bu gün köyün yerleşim yerinin üst tarafında bulunan pınara avcılar evsin yaparak kanatlı kuşları avlarlarmış ve bu pınarın adı avcılar pınarı olarak telafüz edilmeye başlamış.Bundan sonra bu iki kelime birleşerek bu günkü Avcıpınarı köyü adını alır her ne kadar google earth de ismı AVCIPINAR olarak geçsede köyün adı AVCIPINARI dır.

Kültür

Avcıpınarı köyünün tamamı Artvin yukarı maden kökenlı olduğundan Artvın kültürünü de beraberlerinde getirmişler öerneğin köyde ilk düğünler tulum çalarak yapılırken şimdilerde onun yerini davul zurna ve daha da ileri giderek salon orkestrası ile yapılmaktadır .Köyün tamamı birbirlerine yakın akrabadır içine kapanık bir toplumken şimdiki gençler dişarı açılark bu kapanıklığı aşmışlardır.Dilleri halen Doğu Karadeniz Ahıska Türkleri lehçesi ile konuşmaktadırlar.Bu lehçede yörede Gürcü omadıkları halde Gürcüler diye anılmalarına neden olmuştur. Yukarı Maden'de bizzat Rus ve Gürcülere karşı savaştıkları için göçe zorlanmışlrdır. Kıpçak ve Oğuz Türklerine mensopturlar.Artvinden geldiklerinde ataları, bir cümle kuacak kadar bile bu lısanla ilgileri yoktu .Halende bu lisanla bir cümle kuracak hiç kimse bulunmamaktadır. Avcıpınarı köyünde halen Artvin yöresi gelenek ve göreneklerinin yaşatılmasına çalışılmaktadır.Bu maksatla son yıllarda insanları bir araya toplayarak birlik beraberlik ruhunu geliştirci çalışmalar yapılmaktadır bu kapsamda her yıl Ağustos ayında mısır şenliği adı altında şölenler düzenlenmekte,tiyatral oyunlar sergilenmekte,yöresel yemek yarışmaları yapılmakta ve Doğa yürüyüşüEtkinlikleri gerçekleştirilmektedir. Tabi bir gelişim olarak, yeni neslin gelişmesi ile birlikte gelenek ve göreneklerde Adana bölgesi kültürüde yavaşa yavaş topluma hakim olmaya başlamıştır.

[aslan6641]

Ayvacık, Saimbeyli

Ayvacık, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

AYVACIK KÖYÜ'NÜN GEÇMİŞİ ÇOK ESKİLERE DAYANIR TARİH İÇERİSİNDE ÇEŞİTLİ MİLLETLER YAŞAMIŞTIR.RUMLAR ERMENİLER...TARİHİ BİR YERLEŞİM YERİ OLMASINDAN DOLAYI KÖYÜN KALE MAHALLESİNDE ÖREN YERLERİ VE TARİHİ KALINTILAR MEVCUTTUR.AKGÖLEK MAHALLESİNDE MUHTŞEM ORMANLIK VE DÜZLÜK ALANLARDA BULUNMAKTADIR AYRICA SU SORUNU İLE UĞRAŞAN KÖYLÜ BİR TÜRLÜ BU SORUNU ÇÖZÜLEMEDİ.....

[aslan6641]

Beypınarı, Saimbeyli

Beypınarı, Adana ilinin Saimbeyli ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün en büyük kabilesi olan Oğuzların Karaevli boyu yıllar önce Antalyadan gelerek bu köyü kurmuşlardır.Bu kabile bu yıllarda diğer kabilelere baskındır diğer kabileler ise diğer bölgelerden dönemin oba reisi dolaşıklı kabile başkanı tarafından buraya getirilmiştir.Bu kabilelerden avşarlar bir oğuz boyu olup Kayseri Sarız Çörekdereden getirilmiştir.Yine Oğuzların Salur boyu ve Ceritli avşarları mensupları Kahramanmaraş ilinin Göksun ilçesinden getirilmiştir.Şu anda avşarların nüfusu köyde baskındır.Karaevliler kışın Kozana göç ettiklerinden bir kısmı Kozanda yerleşik hayata geçmiştir.Köyün tamamı oğuz boyudur Bunlar:Karaevli,Avşar,Cerit ve Salur boyundandırlar ve tamamı yörük olan bu köy karma bir Oğuz evi halinde tamamen Türkmendirler.