İzmit

[aslan6641]

Çobanpınarı, Kozan

Çobanpınarı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

ÇOBANPINARI KÖYÜ

Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında bilgi yoktur.(Köyün Yerleşme alanı dağ eteğinde olduğu için ovadan bakıldığı zaman gözüktüğü için köyün ismi eski yıllarda gözüken olarak anılmış sonraları bu deyim görüken ve köreken olarak anılmaya başlanmış vede 1960 lı yıllarda Çobanpınarı ismini almıştır.Çobanpınarı ismini o zamanlarda bölgede hayvancılık yapıldığından vede tarım yapılmadığından arazide su kaynakları çok olduğundan o bölgenin insanları tarafından çobanların pınarı olarak anılmaya başlayarak son halini almıştır. Köy üç yerleşim bölgesi halindedir.Köreken,Acarköy ve KARAVELİLER Çiftliği.Köy halkının çoğunluğu akraba olmasına rağmen Karaveliler çiftliğinde yaşayan KARAVELİOĞLU ailesinin ağırlığı ve etkileri daha fazladır.Köylüler,Çiftcilik,hayvancılık ve Narenciye yetiştirerek geçimlerini sağlarlar.Topraklar bol ve bereketlidir.Son yıllarda araziler miras ve benzeri nedenlerden küçüldüğünden köy geçnçleri büyük şehirlere gitmektedirler.Bu durum tarımdaki iş gücünü kötü yönde etkilemektedir.

[aslan6641]

Dikilitaş, Kozan

Dikilitaş, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köy, adını köyün hemen girişinde bulunan dikili taştan almaktadır. Efsaneye göre adamın birisi oğlu ile beraber taş taşır iken bir kalabalık görürler. Herkes ağamaklı ve üzgün oldugunu görünce kalabalığa hitaben "Ben bir taşı tek başıma götürüyorum, ama siz ne taşıyorsunuz da bu kadar insan hem yorgun hem de o kadar insansınız ama taşıyamıyorsunuz nereye gidiyorsunuz?" diye sorar. Kalabalıktan birisi "Filan köyden filan kişi öldü onu taşıyoruz." der ve mezar kazıp gömeceğiz deyince adam bugüne kadar insanların öldüğünü hiç duymamış ve görmemiş olduğundan sırtında taşıdığı taşı yere atarak şöyle söylemiş; "Ben binbeşyüz yaş oğlum beşyüz yaş yüzü ham traş bilseydim dünyada ölüm olduğunu koymazdim taş üstünde taş." demiş.

Köyün adı da buradan gelir, taş daha önce tırmıl istikametinden köye girince dikilitaştan sağa doğru dönüp 50 metre ilerde yolun sağ tarafında bulunan küçük bir mezarlık olan daha önce çocuk mezarı olarak kullanılan mezarlığın hemen önünde bulunmaktaydı. Ancak köyde ileri gelenler bu taşı mezarlıktan köyün meydanına taşımak isterken o zamanda teknoloji bu kadar ileri olmadığı için yarıya yakını kırılmasından dolayı tahribata uğramış ancak son yeri olan köyün meydanına konulmuştur.

[aslan6641]

Dilekkaya, Kozan

Dilekkaya, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi Köyün halk arasındakı ısmı anavarzadır ısmını ıcınde bulundugu anavarzos antık kentınden alır bırcok krallıga ve ımparatorluga ev sahıplıgı yapmıs bırınce derece sıt alanı olup koruma altındadır cukurova bolgesındekı kale krallıkları arasında en buyuk ve ıhtısamlı bır yere sahıptır bu bolgeden cok degerlı tarıhı eserler ve paralar kazılar suretıyle cıkarılmıs olup adanadakı muzede sergılenmektedır turkıye kurulmus olan bır kac antık darphaneden bırıde burda kurulmustur cok guzel antık kaya mezarları ve tarıhı eserlerle dolu olan bu bolge adananın en guzel ve en ıyı korunmus tarıhı onemı olan bır koyudur

[aslan6641]

Doğanalanı, Kozan

Doğanalanı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Doğanalanı Köyü, ormanlık bir alanda yer almaktadır. Çevrede çok bulunan "doğan" kuşu küçük baş hayvanları sürekli yakalayıp almaktadır. Bunun üzerine köye "Doğanalanı" denmiştir. Köy adını, doğan kuşundan almıştır. Köy Hacıkerimli, Koltaklı, Sarıağaç ve Kirizli olmak üzere 4 mahalleden oluşmaktadır.

Köy ormanlarının %50si 1994 te çıkan yangında yok olmuştur. Yerine genç ormanlar yetişmektedir.

Koltaklı mahallesi çok eski yerleşim yeri olan tereli mevkiinden 50-60 yıl önce yazların sıcak geçmesindenden dolayı bu günkü yerine taşınmıştır.Tereli mevkiinde harebe olmuş evler, tarihi bir çeşme, ve elde buğday üğütüp un yapmak için oyulmuş büyük taşlar bulunmaktadır. Sarıağaç mahallesi genelde Kirizli mahallesinde ayrılarak oraya yerleşmişlerdir. Seyhan nehrini gören güzel manzaralı bir yerdedir.

[aslan6641]

Faydalı, Kozan

Faydalı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Faydalı köyünün adı, Avşarların bir kolu olan Faydalı obasından gelmektedir. Faydalı Avşarı, 16. yüzyılda Maraş ve çevresinde bulunmaktaydı. Buradan yayılan Faydalı Avşarlarının bir kısmı Adana ve civarı ile Halep, Konya, Larende ve Yeni-İl’de yerleşmiştir. Onlardan bir bölüğün ise Doğu Karadeniz’e giderek Giresun’da yerleştiklerini ve halen varlıklarını devam ettirdiklerini biliyoruz.

[aslan6641]

Hamamköy, Kozan

Eldeki bulgulara ve rivayetlere göre Hamam köyü ahalisinin kahir ekseriyeti, Çorum kürtleri olarak da anılan Lek Aşiretindendir. Lek Aşireti için Horasanlı Türkmenler de denilmektedir. Osmanlı tarihi vesikalarında Lek Aşiretinden Ekradı-lek diye bahsedildiği görülür. Buradaki Ekrad kelimesi, Arapça menşeili Osmanlıca bir kelime olup, Kürt ve asi Türkmen manalarına gelmektedir.

Şu var ki Osmanlı da milliyet olgusundan ziyade ümmetçilik esası daha güçlü olduğundan ırki mensubiyet çoğu kez gözardı edilmiştir. Ve bu bağlamda birçok konuda olduğu gibi burada da işin milliyet boyutuna bakılmaksızın asi Türkmen ile Kürt çok defa aynı anlamda kullanılıp "Ekrad" ismiyle tabir edilmiş ve kayıtlara geçirilmiştir.

Osmanlı tarihi vesikalarında Lek Aşireti adına çok sık olarak rastlamak mümkündür. Lek Aşiretinin Kürtlüğü ya da Türkmenliği noktasında tatmin edici bir kesinlik yoktur. Bundan başka yine bazı metinlerde Lek Aşireti için Türkmen Kürtleri de denilmektedir.

Lek ya da Lekvanik olarak da adlandırılan bu Aşiretin Anadolu'ya İran'ın Kermanşah bölgesindeki Lekistan ya da Luristan denilen topraklardan geldiği sanılmaktadır. Zaten Lek Aşiretinin efradı bugün dahi İran Horasan'dan geldiklerini söylemektedirler.

Yapılan araştırmalara göre bugün İran Horasan'daki 100'e yakın köy, dil olarak şu anda Ankara Haymana'da meskun bulunan Lek aşireti mensuplarının konuştukları dile Yüzde 80 oranında benzeyen bir dille konuşurlar ve bunlarda kendilerine Lek derler. Kozan Hamam köyü halkı da yüzyıllardır kendilerine Lek demektedirler...

Şimdi burada şu var; Lek olgusu Tarihsel ve bir o kadar da bilimsel bir gerçeklik kazanmış durumdadır. Tarihi vesikalardan yola çıkarsak Lek aşiretinin hem Ekrad ve hem de Etrak olarak tezekkür edildiğini görüyoruz. Öyleki ve mamafih Osmanlı vilayet salnamelerinde Leklerden Bozulus Oğuz aşireti olarak da bahsedilmektedir. Yani Leklerin ırki menşei noktasında tam bir obsesyon sözkonusudur.

Horasan'dan Ebu Müslim Horasani hazretlerinin islam ordularında savaşan aşiret üyeleri mezhep savaşları nedeni ile Osmanlı ile taraf olmuşlardır. Osmanlı ise tarihi rakipleri Reşwanlar ile birlikte hayvancılıkla uğraşan bu İranlı aşiretlere kışlık olarak Rakka, Suriye ve Çukurovayı, yazlık olarak da Ankara, Konya ve Sivas mıntıkalarında vergisiz yaylama izni vermiştir.

Ancak özellikle Osmanlı Devleti ile Türkmen Safevi Devleti arasında 1514 yılında cereyan eden Çaldıran savaşı sonrasında mezhep baskıları sebebiyle Anadolu'dan Şah ülkesine doğru göçler olurken yine bir Türk yurdu olan İran ve Kafkasya'dan da aynı saiklerle Anadolu'ya doğru göçler görülmüştür. Özellikle sunni Türkmen ve Kürt aşiretlerin Anadolu'ya göçleri hız kazanmıştır. Osmanlı-İran savaşlarından sonra Anadolu'ya gelen Lek aşireti Anadolu'nun değişik yerlerine dağılmışlardır. Hatta bu göçler o kadar yoğun olmuştur ki 1700'lü yılların başında Çorum/Yozgat yakınlarında 6-7 bin nüfuslu bir "EKRAD-I LEK İLÇESİ" dahi kurulmuştur. İşte Hamam köyü halkının 1700'lü yılların sonunda Osmanlı devleti tarafından buradan getirilerek Çukurovaya yerleştirildiği sanılmaktadır. Sebebi ise o yıllarda osmanlının çukurova aşiretleriyle başı derttedir. ve bölge aşiretlerine yönelik bir süpürme harekatına girişmiş durumdadır. ve süpürülen aşiretlerin yerine doğudan yeni aşiretler getirilmektedir. Hamam köyü halkının doğudan getirilmesi bu bağlamdadır.

Kesin olmamakla beraber Lek Aşiretinin 1750 - 1800 yılları arasında Hamam köyüne geldikleri tahmin edilmektedir. Hatta bu iskandan hoşnut olmayan yöre halkının dertlerine tercüman olan ve bu dönemde yaşamış olan Dadaloğlu hiddetlenerek şu ağıdı yakmıştır.

Yozgat tarafından çıktı da bir paşa, Avşarınan Kürdü yaktı ataşa, çadırcı emeğin gitmesin boşa, beri gel hasmını gör Mecid paşa...

Dadaloğlu'nun burada kürtler diye andığı ahalinin o dönemde Hamamköyü, Arslanlı, Hacılar, Üçdut ve Gökçeyol köylerine yerleştirilen Kırıntılı ve Lek aşiretlerinin olması kuvvetle muhtemeldir.

Azönce de bahsedildiği üzere, Lek Aşiretinin Kürt ya da Türkmen niteliği tartışmalıdır. Ancak Osmanlı salnamelerine göre Lek aşireti daha çok Kürt anlamına gelen Ekrad kelimesiyle anılmaktadır. Bu kesindir. Ama yine dediğimiz gibi Osmanlı kayıtlarında göçebe ve asi Türkmenler içinde Kürt lafzının kullanıldığı bilinmektedir. Tarihi vesikalardan ve rivayetlerden anlaşıldığı üzere Lek Aşireti mensupları Hamam köyüne ilk yerleştirildiğinde dahi kürtçe konuşmuyorlardı. Bugün dahi konuştukları ve öz türkçe olarak tabir ettikleri dillerinde yeralan bazı kelimelerin İran, Azerbaycan, Horasan ve Irak Türkmenlerince de kullanıldığına şahid olunmuştur.

1800'lü yıllarda Kozan yöresindeki aşiret çatışmaları ve devlete isyanlar had safhaya çıkınca Osmanlı 1700'lü yıllarda yaptığı gibi yeniden Çukurova aşiretlerini sindirme harekatını başlatır. Böylece 1865 yılında Derviş Paşanın askeri komutasında bölge aşiretlerini tedip için kurulan "Fırka-i islahiye ordusu" ile Kozan aşiretleri ezilmiştir. Bu dönemde Fırka-i İslahiye Ordusunun siyasi önderi olan Ahmed Cevdet Paşa'nın anılarında dahi Kozanda iskan edilen Lek aşiretinin varlığına rastlıyoruz.

Burada bir anekdot olarak, birçok kürtçe sitede kozan hamam köyü halkından zorla türkleştirilen kütler olarak bahsedildiğini de not edelim. Ayrıca Konya Cihanbeylide, Kayseri Yahyalıda, Ankara Haymanada, Şanlıurfada, Adıyaman Kahtada, Adana ve Osmaniye il merkezlerinde ve hatta Suriyenin kuzeyinde yaşayan kürtlerden bir kısmı da kendilerini Lek Aşireti mensubu olarak görmektedir. Bunun yanında Şanlıurfa da özellikle bir lekliler mahallesi vardır.

[aslan6641]

Henüzçakırı, Kozan

Henüzçakırı, Adana ilinin Kozan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

köy adını eteğinde kurulu oldugu "henüz" dagından almıstır. Çakırı'da köy halkının yapısından dolayı almıştır.