afyonun köyleri

[aslan6641]

Kazanpınar, Dinar

Kazanpınar, Afyonkarahisar ilinin Dinar ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adı köyün içerisinde bulunan bir pınardan alınmış olup köyümüzün tarihi osmanlı devletine dayanmakta

[aslan6641]

Okçular, Dinar

Okçular, Afyonkarahisar ilinin Dinar ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Türkmenlerin Anadolu'ya yerleşmesi I. Kılıç Aslan'ın oğlu Mesut zamanında başladı. Mesut, Türkmen oymaklarını Anadolu'ya yerleştirirken büyük boyları birbirlerinden ayrı yerleştirmeye özen gösterdi. Bu Türkmen-Oğuz beylerinin bir ilkesiydi. Bu tür yerleşimle, o boyların dirençlerini artırma, savaş yeteneklerini geliştirme, benliklerini korumalarını sağlama amacı güdüyordu.

Afyonkarahisar bölgesinde Türkmen oymakları daha çok Emirdağ ve Bolvadin'e yerleşmiştir.Buralarda yerleşen oymaklar şunlardır:

Kayı

* Emirdağ

Bayat

* Bayatçık Köyü

Düger

* Afyonkarahisar

Dodurga

* Sandıklı

Yaprılı

* Yıprak Köyü

Afşar

* Afşar Köyü

Kırık

* Kırıklar Köyü

Karkın

* Karkın Köyü

Peçene

* Emirdağ

Çepni

* Sandıklı Köyleri

Salır

* Salar Köyü

Eymur

* Eski Eymir

Alayuntlular

* Anayurd Köyü

Yiva

* Evciler Köyü

Kınık

* Afyonkarahisar, Dinar ve Sandıklı'da 3 köy

10 soya ayrılan Kayılar Oymağı'nın 4 soyu Afyonkarahisar'da şu yörelere yerleşmişlerdir.

Keçeli

* Emirdağ ve Sandıklı

Bozan

* Dinar köyleri

Çoban

* Çobanlı köyü

Kırka

* Dinar, Sandıklı köyleri

Bayat Oymağı ise 2 soya ayrılmaktadır.

Doğanlar

* Afyonkarahisar Doganlar köyü

Doğanlı

* Dinar Doğanlı Köyü

Salır Oymağı 3 soya ayrılmaktadır.

Karaman

* Karaman mahallerinde

Keçiağa

* Afyonkarahisar dışında yerleşmiştir.

Yalvaç

* Afyonkarahisar dışında yerleşmiştir.

Oğuz boylarının oymaklarından 2. oymak Güneyler, 6. oymak Oklular, 13. oymak Komular, 14. oymak Sorkunlar, 17. oymak Karacık, 24. oymak Sayır da yerleşmiştir.

Afyonkarahisar'da hangi oymağa bağlı oldukları bilinmeyen soylar ve bunların yerleştikleri köyler:

Türkmenlere yakınlığı olan Danişment Aşireti'ne bağlı Sülümenli-i Kebir, Sülümenli-i Sağır, Kaşıkçı Güleğir, Civanşir, Sermayeli, Karalı, Harmandalı cemaatleri 1113'te Sandıklı ve Şuhut köylerine yerleştirildiler. Yerleştikleri bu köylere adlarını vermeyen Sülümenli-i Kebir cemaati Sandıklı'nın Ağıl köyünde, Güleğirler Sandıklı'nın Cadı, Yenice, Kazanpınar'ı köylerinde, Civanşirler de Afyonkarahisar'ın Merkez ilçesine yerleşmişlerdir. Ayrıca Oğuz boylarından olmayan Kürtler de Afyonkarahisar'ın Dinar köylerine yerleşmişlerdir.

Türk geleneklerini yaşatan Çineler de İshaklı'ya bağlı Dereçine'de bulunurlar.

Yurt Ansiklopedisi Türkiye İl İl : Dünü bugünü, yarını Toronto / Kanada Halk Kütüphanesi

Köy ile ilgili daha fazla bilgiye bu linkten ulaşabilirsiniz OKÇULAR KÖYÜ WEB SİTESİ

[aslan6641]

Palaz, Dinar

Palaz, Afyonkarahisar ilinin Dinar ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köy bugünkü yerleşim yerine yaklaşık 70-80 yıl önce taşınmıştır.Daha önce komlar halinde dağınık bir yaşam vardı.Bir yörük köyüdür.Avşarlardan gelindiği rivayet edilir.

[aslan6641]

Pınarlı, Dinar

Pınarlı, Afyonkarahisar ilinin Dinar ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında bilgi yoktur. Ancak eski isminin Norgas olduğu bilinmektedir.

[aslan6641]

Sütlaç, Dinar

Sütlaç, Afyonkarahisar ilinin Dinar ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Yıllar önce Isparta –Burdur-Antalya taraflarından gelip kışı geçirmek üzere Aydın, Muğla gibi kışın ılıman geçtiği bölgelere giden Teke Yöresi Yörükleri arkalarında binlerce koyun ve develeri ile bir mola verirler.Bu mola yeri tahminlere göre Büyük Menderes kıyıları yani şimdiki Yeşilhüyük ile Homa arası bir yerdi.O zaman da oralarda bol bol pirinç ekilirmiş.Hayvanlardan elde ettikleri süt ve pirinci ateşte pişirerek sütlü aş yapıp karınlarını doyururlarmış.

Bu olay böyle yıllarca devam etmiş.Etmiş etmesine ama develerde bataklıktaki sivrisineklerden rahatsız oluyorlarmış.Gel zaman git zaman develerini de düşünen bu kervandakiler daha gerilere ,yukarılara yani Sütlaç Köyünün eski yeri olan iki tepe arasına gelip burada 8-10 tane çadır kurmuşlar böylece burada yerleşik bir düzene geçmeyi kararlaştırmışlar ve orada bir köy olmuşlar. Sütlü aş yaparak yeme alışkanlığı bu köyde de devam etmiş. Buraya bir gün 3-5 askerle bir komutan uğrar ,ya bir göreve giderken yada görevden dönerken bu askerlere orada çadır kuranlar sütlü aş pişirip verirler.Askerler bu aşı çok beğenirler,buradan her geçişte uğrayıp yiyelim derler.Giderlerken komutanları : buranın adı ne? diye sorar.Onlarda buranın adı falan yok derler.Yedikleri sütlü aşı beğendikleri için buranın adı Sütlaç olsun der.Böylece o yerleşim yerinin adı Sütlaç kalır.Sonraları buraya Burdurdan ,Çal'dan ve Çivrilin köylerinden aileler gelir,buraya çadır kurarak yerleşirler.Artık burada bir köy oluşmuştur.Örneğin Köydeki Döğer soyadının Burdurun Döğer köyünden geldiği söylenir.

Bu köyde küçük bir göl var. hayvanlarını buradan sulayarak,İçme suyunu da eski Köy Çeşmesi denilen yerden taşıyarak yıllarca Sütlaç Köyünün yeri burası olmuş.Köyün okulu,pazaryeri ve ulaşımı sağlayan demiryolu istasyonu ise 3 km uzakta yani sonra taşınacakları yerde.Köyün çocukları buraya yürüyerek okumaya gelir, haftada bir gün kurulan pazara alışverişe gelirler,o zamanlar köyde çok büyük bir pazar kurulur çevre köyler Sütlaç pazarına alışverişe gelirlermiş.Bu pazar benim çocukluğumda bile hala azalsa da devam ediyordu.

Sütlaç Köyü burada 1950’ li yılların sonuna kadar kalır. Sonra bakarlar ki tarlalarımız, okulumuz, istasyonumuz ve pazarımız aşağıda köye uzak, çoluk çocuk okul yolunda karda kışta rezil oluyor diye düşünmüşler ki 1955 yılından sonra göç başlamış.1962-1963 yılına kadar sürmüş, bazı aileler doğrudan Aydın, İncirliova ve İzmir gibi yerlere giderken bazıları da şimdiki yerlerine yani ekip biçtikleri tarlalarına ev yaparak yerleşmişler. Herkes tarlasının bir köşesine evini yapmış, gerisini ekip dikmiş. Bu yüzden köyümüz seyrek yerleşim olduğundan kalabalık gibi görünür uzaktan.

[aslan6641]

Tekin, Dinar

Tekin, Afyonkarahisar ilinin Dinar ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında bilgi yoktur.Ancak eskiden Kürtler Köyü olarak anıldığı bilinmektedir.Dersim olaylarından sonra Atatürk döneminde dogudan dağılan halktan bu köyede aileler gelmiş ve daha sonra köyü terk etmişler.Onların köye gelmesi nedeniyle bu köyün ismi bu isimle anılmış.Köy halkının kürtlükle ilgisi yoktur.Karamanoğlu beyliği döneminde anadoluya yerleşen ve yerleşik hayata başlayan gruplardan olduğu söylenir.

Kültür

Köyümüzün ekenomik anlamda gelirinin fazla olmaması,sulu tarım yapılamaması başkaca ticari gelirlerinin olmaması nedeniyle 1975 ve soraki yıllar da eğitime önem verilmiş ve köyden memur olanlar ve diğer eğitimli kişiler örnek alınarak gençler okula gönderilmiştir.Özellikle 1980 ve sonraki yıllarda okuyan kişilerin büyük bir çoğunluğu kamuda çalşmaktadır.Okuyamıyan gençlerin bir bölümü Denizli ve çevre illerde sanayide çalışmaktadırlar.Köyün gelenekleri:Köyde Bayramlaşma genelde küçüklerin büyükleri ziyareti ile başlar köy halkının genelinin akraba olması nedeniyle herkes ziyaret edilir.Köyde cenaze oldu gün hiç kimse işe gitmez cenazeyi defnederler .Daha sonra taziye ziyaretinde bulunulur.Cenaze evine 3,4 gün kadar yemek götürülür ve Kur'an okumasını bilenler Kur'an okurlar.Ölen için düzenli bir şekilde hayır yapılır bu adet ileri yıllarda mevlüt okutulurak ve Kurban kesilerek devam eder.Düğünleri;Evlenmeye karar veren kız ve erkek bunu oğlan annesine veya yakınlarından birisine söylüyerek evleneceğini ailesine bildirir.Aile büyükleri bu isteği uygun bulurlarsa kızın ailesine haber göndererek kızı istemeye geleceklerini bildirirler.Kız tarafıda uygun görürse kız ailesiden Allah'ın emri ile istenir.Kızın sözü verildiğinde kuruyemiş ve tatlı yenir.Kızın sözü verilirken takılacak takılar,düğünde alınacak eşyalar konuşulur.Bayramlarda kız nişanlı ya da sözlü iken kurban götürülür,giysi alınır.Köyümüzde düğün Cuma günü öyleden sonra başlar Pazar günü saat 4 ya da 5 kadar sürer.Kınalık olarak kız evine hayvan götürülür.Yemek olarak Et yahnisi veya güveç,pilav, Çorba,helva,mevsimine göre sebze veya baklagil yemekleri pişirilir.Yemek 3 gün sürer.Erkek tarafın da kına geceside mevsimine göre bazen büyük ateşler yakılır ateşin etrafında yöresel oyunlar oynanır bu geceye has köyün gençleri tarafından orta oyunu oynanır yanan ateşten ısınma amaçlı faydalanılır.Pazar günü saat 12 veya 13 gibi erkek evinde damada dua yapılır ve damada elbiseleri dua eşliğinde giydirilir takılar takılır.Daha sonra gelin alınmak için kız evine gidilir ,belirli bir süre eğlenilditen sora gelin dualar eşliğinde evden çıkarılırgelin erkek evine geldiğinde araçdan inerken gelin ve damadın üzerlerine para,kuruyemiş gibi nebatlar atılır, oradada eğlenceye devam edilir gelin eve girer damat gelinin duvağını açar ve yüz görümlüğü denen hediyeyi geline takar.Resmi nikah ve dini nikah kıyılır ve gerdege öyle girilir.Düğün sonrası ilk günün sabahı gelin ve damat evin büyüklerinin elini öper ve onlara hediyelerini verir.Düğünden 3 gün sora kızın ailesinin ziyaretine gidilir.Köyümüzde yardımlaşma her alanda vardır.Yaz ya da kış mevsimlerinde köyde karşılıklı ziyaret yapılır.Köyde kan davası yoktur.Dostluk sonsuz olup misafir severlerdir.İnsanları çalışkan evlerine sadıktırlar.Köyümüzde boşanma hemen hemen hiç yoktur.Köyde yaşam sıtandartı orta seviyelerde olup bu zamana kadar kanser gibi hastalıktan hayatını kaybeden yoktur.Köylünün geneli akraba olması hasedi ile köyde yaşam saygı,sevgi ve hoşgörü seviyesinde yaşanmaktadır.

[aslan6641]

Ablak, Emirdağ

Ablak, Afyon ilinin Emirdağ ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

1900 lu yılların basında agırlıklı olarak bulgarıstan ve romanyadan gelen gocmenlerın katılımıyla kurulmustur.muhacırdırler.Köyün ilk ismi yeni köydür. Bulgaristan-hacıoğlupazarcık'ın Ballıca ve Paracık köyünden gelen muhacirler tarafından kurulmuştur.

Kültür

Köyün gelenek, görenek ve yemekleri hakkında bilgi yoktur.traklyalı tabır ettıgımız vatandaslarlar kulturlerı buyuk oranda benzerlık gosterır.